Odwodnienia liniowe
Odwodnienie liniowe to prosty sposób na zabezpieczenie posesji przed nadmiarem wody powierzchniowej pochodzącej z opadów i roztopów. Systemy specjalnych korytek z rusztami pozwalają zbierać nadwyżki wody z miejsc, w których nie jest możliwe wchłanianie jej przez grunt. Korytka odwodnienia liniowego odprowadzają wodę opadową do systemu kanalizacji (ogólnospławnej lub deszczowej) albo innego zbiornika. Może to być okoliczny staw, rów melioracyjny lub studnia chłonna.
Kiedy stosować można odwodnienia liniowe?
Warunkiem montażu systemu odwodnienia liniowego powinno być występowanie na działce gleby, która nie przepuszcza lub bardzo źle przepuszcza wodę opadową. Właściwości te wykazują zwłaszcza gleby gliniaste. Tworzą się na nich kałuże, w których woda może stać przez długi czas. Odwodnienie liniowe stosuje się w różnych miejscach. Może przechwytywać ono wodę spadającą z dachu domu lub spływającą z chodników i podjazdów. Często stosuje się też odwodnienie liniowe garażu, budynków gospodarczych czy altan, a także ścieżek pieszych lub rowerowych. Trzeba pamiętać jednak o tym, że odwodnienie liniowe usuwa tylko wodę opadową i nie ma kontaktu z wodami gruntowymi. Jeśli teren, na którym znajdują się zabudowania, charakteryzuje wysoki poziom wód gruntowych, konieczne jest zastosowanie innych zabezpieczeń przed wilgocią, np. drenażu.
Z czego składają się odwodnienia liniowe?
- Korytko – korytka to najważniejsze elementy całego systemu. Zbierają one wodę opadową i transportują ją do miejsca odpływu. Korytka mogą tworzyć ciągi różnej długości i dostępne są w różnych wielkościach.
- Ruszt – to kratka odpływowa chroniąca korytko przed większymi elementami, które mogłyby je zapychać. Mogą to być np. śmieci, liście czy większe kamienie. Ruszt pozwala też swobodnie poruszać się po powierzchni, na której zainstalowano odwodnienie liniowe bez ryzyka wdepnięcia czy wjechania w kanał wypełniony akurat wodą. Warto zdecydować się na ruszty montowane na zatrzaski. W przeciwieństwie do rusztów przykręcanych na śruby, łatwiej zdjąć je w razie potrzeby oczyszczenia korytka.
- Skrzynka odpływowa – to studzienka zbiorcza znajdująca się na końcu ciągu zbudowanego z korytek. Jej zadanie polega na wyłapywaniu osadów i większych zanieczyszczeń, które mogłyby blokować przepływ wody. Może być ona połączona z systemem kanalizacji lub innym zbiornikiem.
- Ścianka zamykająca – ścianki zamykające (ścianki czołowe) montuje się na początku lub na końcu systemu. Mogą być one wyposażone w króćce, umożliwiające połączenie systemu odwodnienia liniowego z miejscem dalszego odpływu wody.
- Wycieraczka z rusztem – to dodatkowy element chroniący przed zalaniem drzwi wejściowe. Ma on formę płaskiej skrzynki z rusztem, do której spływa woda opadowa.
Jaki materiał wybrać?
Na rynku budowlanym dostępne są korytka do systemów odwodnieniowych wykonane z różnych materiałów. Niezależnie od tego, czy będzie to beton czy tworzywo sztuczne, musi być to materiał oporny na działanie mrozu, korozję, substancje chemiczne oraz obciążenie związane z przewidywanym ruchem pieszym i pojazdów.
- Odwodnienie liniowe z betonu
Dużą popularnością od lat cieszą się odwodnienia liniowe z betonu. Może być to zwykły beton, który jest tańszy, ale ma większą nasiąkliwość. Dlatego do produkcji elementów odwodnienia liniowego wykorzystuje się dziś najczęściej betony o wzbogaconym składzie. Może to być m.in. beton zawierający domieszkę polimerów (tzw. polimerobeton). Polimery i inne dodatki wzmacniają jego strukturę, zwiększając odporność na wodę oraz elastyczność. Dzięki temu wykonane z betonu systemy odwodnienia liniowego to trwałe rozwiązanie na wiele lat.
- Odwodnienie liniowe z tworzyw sztucznych
Korytka do systemów odwodnieniowych produkowane są też z tworzyw sztucznych, takich jak PVC i PP. To rozwiązanie tańsze, ale mniej trwałe niż beton. Są one lekkie i odporne na niskie temperatury oraz korozję. Inny możliwy materiał to PEHD, czyli polietylen o podwyższonej gęstości. Ma on większą wytrzymałość mechaniczną niż PP i PVC oraz dobrze znosi nawet bardzo niskie temperatury (do -40°C).
W przypadku rusztów najczęściej spotykanymi surowcami są żeliwo, stal ocynkowana lub nierdzewna. To materiały odporne na korozję, dzięki czemu nie pokryją się z czasem rdzą. Podobne właściwości wykazują także ruszty wykonane z tworzyw sztucznych. Wielu producentów ma w swojej ofercie także trwałe ruszty polimerobetonowe. Ruszt korytka odpływowego to element, który jest widoczny na powierzchni, dlatego warto zadbać o jego estetykę i dopasowanie do otoczenia.
Najważniejsze zasady montażu
Przede wszystkim budowa odwodnienia liniowego, choć niezbyt skomplikowana, może wymagać uzyskania pozwolenia wodnoprawnego. Wszelkie informacje na ten temat można uzyskać w lokalnych jednostkach zajmujących się gospodarką wodną. Podczas montażu należy pamiętać o zachowaniu spadku korytek względem miejsca odpływu wody. Powinien on wynosić minimalnie 3% (zbyt mały spadek nie zapewni odpowiedniego przepływu wody). Wielu producentów oznacza sposób układania korytek strzałkami wskazującymi kierunek przepływu wody. Ruszt powinien znajdować się kilka milimetrów niżej od poziomu gruntu, co ułatwia odbiór wody. W przypadku montażu korytek wykonanych z tworzyw sztucznych, konieczne jest wylanie betonowej warstwy, na której układane będą poszczególne elementy. Korytka wykonane z betonu są na tyle trwałe, że często nie wymagają tworzenia takiego fundamentu.
PŁYTY OSB, czyli uniwersalny materiał budowlany
